Het openbaar tonen van al dan niet zelfgemaakte kerststallen is de laatste jaren erg in zwang gekomen. Kerststallenroutes in vele Brabantse dorpen, waaronder Diessen, getuigen daarvan. In het begin van deze eeuw was het in de kersttijd een populair tijdverdrijf om een autoritje door de Kempen te maken langs allerlei grote kerststallen.
Deze twaalfhonderdste is een oudje van omstreeks 1900. Hij is ook niet al te scherp. Het betreft het gezin van Janus van Dal en Justa Havermans met hun twee oudste kinderen: zoontje Jan en dochtertje Jo. In 1893 begon Janus van Dal een smederij aan ’t Laar A47 (de huidige Julianastraat) in Diessen. In Hers en geens dur Diessen deel 1 (1993) schreef Wim Castelijns het hoofdstuk ‘100 jaar smederij Van Dal’. Ruim 130 jaar na de oprichting en vier generaties later bestaat Van Dal in Diessen nog steeds. Zo is er Van Dal Mechanisatie & Constructie in de Julianastraat (Laardal) en Van Dal Installatie (in een samenwerkingsverband met Divo Duurzaam) aan de Beekseweg.
Bijgaande foto staat ook in de laatste Hers en geens dur Diessen deel 32, die op zondag 17 november j.l. in partycentrum Hercules te Diessen is gepresenteerd. Een belangwekkend verhaal in onze laatste uitgave is dat van de geschiedenis van het Wit-Gele Kruis in Diessen, geschreven door Ad van Korven. Alle ouderen van Diessen zullen wel eens te maken hebben gehad met deze gezondheidsorganisatie via de wijkzusters en kraamverzorgsters, zoals Annie van Dijck, Nel van Hoof, en Engelien Donkers. Vanaf ca. 1920 heeft het Wit-Gele Kruis sterk bijgedragen aan de algemene gezondheid en preventie van ziekten.
In onze nieuwe uitgave Hers en geens dur Diessen deel 32 heeft Ad Reijrink een hoofdstuk geschreven over de geschiedenis van Jong Nederland tot en met de jaren ’60. Ad is een ervaringsdeskundige, want hij was niet alleen jeugdlid, maar later ook leider. Veel Diessense jongens zijn ooit lid geweest van ‘de jeugd’ zoals het toen werd genoemd. Veel keus in verenigingen had men als jongen vroeger niet: óf men ging bij de voetbalclub RKDSV óf bij de jeugd. Eén keer per week, meestal op zondagmiddag, ging men naar de groepsbijeenkomsten in de blokhut in ’t Turkaa en later in ’t Stuk of het patronaat. In de jaren ’50 en ’60 had Jong Nederland veel trekjes van een militaire organisatie, waarbij discipline een belangrijke rol speelde. Hoogtepunt was het jaarlijkse zomerkamp, waarbij men een week buiten Diessen kampeerde. In het hoofdstuk ‘Jong Nederland in vroeger jaren’ beschrijft Ad Reijrink de jeugdbeweging voor jongens vanaf de oprichting van de Jonge Wacht in 1940 tot de beginjaren van Jong Nederland in de jaren ’60. In Hers en geens deel 33 komt een vervolg, met daarin de jeugdbeweging voor meisjes vanaf het Genovevagilde in 1945, het samengaan van jongens en meisjes in Jong Nederland en de ontwikkelingen van de vereniging tot het jaar 2025.
DIESSENS FOTOALBUM nr. 1197
Wie kent nog ‘de apenboer van Vessem’? Zijn werkelijke naam was Sjef van Dun en hij was bekend in de gehele regio. Sjef werd in 1923 geboren in Goirle, maar kende veel tegenslag. Rond zijn veertigste trok hij, mislukt als textielfabrikant, naar de Heikesestraat in Vessem. Daar leefde hij jarenlang in de natuur, zonder woning, stromend water, elektriciteit of sanitaire voorzieningen. Hij hield er een hele schare dieren, maar werd vooral bekend vanwege zijn apen. In Midden-Brabant en de Kempen werd hij een attractie als hij rondfietste met een aap op schouder of fiets. Daaraan dankte hij zijn bijnaam. In 2002 is Sjef overleden.
