Hers en geens dur Diessen, deel 18

 

Mijn jeugd in Diessen (1)

door Toon van Nieuwkuijk †

Toon van Nieuwkuijk heeft de herinneringen aan zijn jeugd in Diessen aan het papier toevertrouwd. In treffende bewoordingen, zonder opsmuk maar recht uit het hart, schetst deze bijzondere mens het dorp van zijn jeugd. Toon is zeker niet blind voor de minder fraaie kanten van het leven van de gewone Diessenaar in die tijd (de armoe, de dominantie van de kerk, het niet kunnen doorstuderen), maar hij veroordeelt nooit, wordt nooit negatief. Steeds overheerst de liefde voor zijn geboortedorp, maar vooral voor de mensen om hem heen.

Diessens Hooghuis door de eeuwen heen

door Jan van Helvoirt

Het Hooghuis is eeuwenlang het voornaamste huis van Diessen geweest. Dit slotje, compleet met gracht en ophaalbrug, is eind achttiende eeuw afgebroken. Anno 2010 zijn er geen resten meer van te zien en evenmin zijn er afbeeldingen van bekend. Jan van Helvoirt is er in geslaagd veel gegevens over het Hooghuis te verzamelen en brengt het pand daarmee toch weer tot leven.

De hoeve van Engelbert

door Hans Schoenmaker

Uit vermeldingen in eeuwenoude akten en oorkonden weten we dat Diessen een zeer lange geschiedenis heeft. Dit schriftelijk bewijs wordt ondersteund door een breed palet aan archeologische vondsten, waaruit blijkt dat dit gebied al duizenden jaren is bewoond. Hans Schoenmaker geeft een overzicht van de bodemvondsten uit de verschillende periodes en gaat extra in op de recente opgravingen in de Vroonacker.

Oostenrijkse kinderen in Diessen

door Ad van Doormaal en Ton de Jong

Kort na de oorlog, in 1948 en 1949, zijn diverse groepen Oostenrijkse kinderen in Diessense gezinnen opgenomen om aan te sterken. In dit hoofdstuk halen enkele ‘bleekneusjes’ van toen hun herinneringen aan hun gelukkige verblijf in Diessen op. En kinderen uit de gastgezinnen van die tijd vertellen hoe zij het buitenlandse bezoek hebben ervaren. Getuigenissen uit een bijzondere episode uit de Diessense geschiedenis.

Geschiedenis van een Baarschots café

door Ad van Doormaal

Pas sinds 1980 heet het Herberg De Schuur, het café-restaurant aan de Baarschotsestraat. Al in de negentiende eeuw was het een boerderij-herberg. Ad van Doormaal vond veel foto’s en ging achter de geschiedenis van dit pand aan.

De dorpsfotograaf

Het begrip dorpsfotograaf is in het verleden spontaan door Gust de Vries ingevuld. Tijdens zijn leven fotografeerde hij allerhande veranderingen die zich in Diessen voltrokken. “Wat Dies… meer zij”, het standaard fotoboek over Diessen, Haghorst en Baarschot, dat in 1990 is uitgebracht, geeft via foto’s van Gust een beeld van de eerste helft van de twintigste eeuw. Toen Gust door ziekte en ouderdom gedwongen werd hiermee te stoppen, nam Wil Venderbosch, die als vrijwilliger het foto-archief van de gemeente Diessen toegankelijk heeft gemaakt, deze taak over. Sinds haar oprichting in 1991 zorgt Fotostichting Diessen dat er een dorpsfotograaf actief is. Bas van Spreeuwel vervulde deze functie van 1997 tot 2006, Henk van Tilburg sinds 2007. In dit hoofdstukje zien we foto’s van Bas.